تمامی دلنوشته های این وبلاگ تقدیم به کسی که همیشگی ترین تأثیر را بر جهان بینی من نهاد ... او که کمک و یاری بی دلیل و بی دریغ را به من آموخت ...
عزیزترین آفتابگردان دنیا! دیشب، نیک سرشت ترین آرزوهای دنیا را برای تو به دستان نورانی آخرین فرشته ای سپردم که زمین را به قصد آسمان ترک می گفت ...
هرکس ز خدا می طلبد راحت جانی
من طالب آنم که تو بی غصه بمانی
آفتابگردان ترین! دلهره ها و دلواپسی هایت را از یاد ببر ... اینجا دلی هست که محض آرامش تو دستی به آسمان دارد ...
اینجا دستی هست که برای خوشبختی تو تمام کوله بار لرزان دل دل زدنهایش را پیش خداوند گرو گذاشته است ...
دلهره هایت را بسپار به نسیم ... اینجا دلی هست که در تمام طپش هایش، تو را یاد می کند ... اینجا دلی هست که تو را فراموش نمی کند ...
دلهره ها و دلواپسیهایت را به روشنای آب بسپار عزیزترین عزیزدل دنیا! ... نگران نباش! اینجا دلی هست .............
زیباترین شب زمین، شب پر از نگاه تو
دعای من برای تو، خدای من پناه تو
شوق پر کشیدن است در سرم، قبول کن
دلشکسته ام اگر نمی پرم،قبول کن
این که دور دور باشم از تو و نبینمت
جا نمی شود به حجم باورم،قبول کن
گاه پر زدن در آسمان شعرهات
را ز من، منی که یک کبوترم قبول کن
در اتاق رازهای تو سرک نمی کشم
بیش از آنچه خواستی نمی پرم،قبول کن
قدر یک قفس که خلوتت به هم نمی خورد
گاه نامه می برم می آورم،قبول کن
وقتی آب اینقدر گذشته از سرم
من نمی توانم از تو بگذرم، قبول کن
سلام
وبلاگه خوفی داری
به منم سری بزن
بای