لطفا هرگونه برداشت از مطالب این وبلاگ با ذکر منبع انجام شود.

 تمامی دلنوشته های این وبلاگ تقدیم به کسی که همیشگی ترین تأثیر را بر جهان بینی من نهاد ... او که کمک و یاری بی دلیل و بی دریغ را به من آموخت ...  

هنوز هم 

زیباترین لبخندهای بی اراده 

ناخودآگاه ترین آه های رسوا کننده 

بی پناه ترین بغض های شکننده 

کورکننده ترین تابش های نگاه 

معصومانه ترین دل طپیدن های عاشقانه 

بی صداترین هق هق های فروخورده 

تأثرانگیزترین اشکهای خاموش 

... 

از سمت توست  

که در من 

جاری می شود ... 

... 

هنوز هم بنیان اشک و لبخند همزمان منی ... 

هنوز هم ... 

... 

بگو 

کجاست خدایی 

که این همه جرقه دردآلود را در من قلم زد 

و 

گوشه ای 

به تماشای حریقش ایستاد؟!