تمامی مطالب این وبلاگ تقدیم به کسی که همیشگی ترین تأثیر را بر جهان بینی من نهاد ... او که کمک و یاری بی دلیل و بی دریغ را به من آموخت ...

سلام

امروز اولین روز تولد اولین وبلاگ شخصی منه ... 

اولین سطرها بر اولین صفحات مجازی و تقسیم دلنوشته های گاه به گاهم با ناشناسهایی که قراره امانتدار احساسات من باشن و آشنای من بشن ...

روز 2 اردیبهشت ماه 91 یعنی دو روز پیش، برای اولین بار، اولین جرقه ساخت یه وبلاگ به ذهنم دوید ... و البته این جرقه یه انگیزه بزرگ می خواست که ... 

نمیدونم این وبلاگ چقدر مخاطب پیدا خواهد کرد ... نمیدونم چند نفر میان و با من همذات پنداری می کنن و همدل میشن ... نمیدونم سطح این وبلاگ رو در چه حدی ارزیابی خواهند کرد و اصلا اولین مراجعه منجر به دیدارهای بعدی هم میشه یا نه ... اما قصد من از آغازبه نوشتن و اعتماد به دنیای مجازی و دهکده جهانی، تنها و تنها آروم کردن دلی بود که حقیقتا دیگه نمیدونستم چطور باید آرومش کنم ... 

بگذریم ...

نمیدونم اولین مخاطب این دلنوشته ها کیه و کی میاد و به این نوزاد تازه متولد شده سر میزنه ... اما هرکسی که باشه ازش از همین حالا ممنونم که منو نادیده، دیده ...