آفتابگردان ترین ....
دلنامه های پراکنده
آفتابگردان ترین ....
دلنامه های پراکندههرگونه برداشت از مطالب این وبلاگ تنها منوط به اجازه نویسنده می باشد
تمامی دلنوشته های این وبلاگ تقدیم به کسی که همیشگی ترین تإثیر را بر جهان بینی من نهاد ... او که کمک و یاری بی دلیل و بی دریغ را به من آموخت ...
بی شک باران را با من و تو میانه ای ست ...
که همین که لحظه دیدار ما می رسد
این همه هوای زمین به سرش می زند ...
بی شک تکه ای از آسمان را محض من و تو آفریده اند ...
حداقل به قدر همین سقف ساده ی بسیار نقش بالای سرمان که سهم من و تو می شود، مگر نه عزیزترین عزیزدل دنیا؟
همین قدر که صبح
- یک صبح استثنایی، درست مثل روزهایی که قرار است ببینمت -
چشم بگشاییم و
بی تکرارترین طرح از ابرهای هاشورخورده، ابرهای پف کرده
را تا دوردست ترین خط اثر جامانده از آخرین قطره های سپید قلم موی خداوند
بر صفحه بی نقص لاجوردی
دنبال کنیم ...
همین قدر که عطر باران خیابان را دیوانه می کند ...
همین قدر که هروقت نوبت دیدار می رسد
هوا خوب است ...
رهگذرهای غریبه خوبند ...
حال و احوال لبخند همه به راه ...
همین قدر که صدای خوب تو آذین می بندد شاخه های نازک خیالم را ...
همین قدر که تو هستی ...
روزگار هست ...
زندگی هست ...
خدا هست ... خدا هست ... خدا هست ...
خدایی که قول گرفته ام
هربار که کار آرزوی دیدنت به استجابت می کشد
بین من و تو بنشیند به تماشا ...
و فرشته هایش را هم صدا بزند
که آنقدر روی سرمان پر بزنند و پر بریزند
تا از غبار روی بال هاشان
نوراندود شویم ...
در این میان
کمی هم باران ببارد بد نیست
برای تکمیل روشنای این ضیافت ...
که باران رفیق دیرینه ماست
و با من و تو
میانه ای دارد
دیدنی ...
زیر چتر نگاه تو ...
هرگونه برداشت از مطالب این وبلاگ تنها منوط به اجازه نویسنده می باشد
تمامی دلنوشته های این وبلاگ تقدیم به کسی که همیشگی ترین تأثیر را بر جهان بینی من نهاد ... او که کمک و یاری بی دلیل و بی دریغ را به من اموخت ...
زیر چتر نگاه تو که می آیم
باران شروع می شود ...
چشم هایم را می بندم و بی هراس خیس شدن های ناگهانی
تمام جاده های خالی رو به افق را تا ته دنیا یک نفس می دوم ...
یک نفس ... تا ته دنیا ...
زیر چتر نگاه تو که می آیم
تمام دنیا امن می شود و به حرمت شکوه مقدس فصل رویش
انگشت بر لب، علامت سکوت می دهد ...
زیر چتر نگاه تو که می آیم
به فرشته ها سپرده ام
ما بمانیم
و
هزار پولک - ستاره ی ریز نقره ای فراگیر ...
ما بمانیم
و
یک آسمان انعکاس غبار رنگین کمان ...
از همان سلسله رنگین کمان های رویایی که انحنای کمانشان - زنجیروار - به پیچ و خم گیسوان تو شباهت می برد ...
زیر چتر نگاه تو که می آیم
شعرها راه باز می کنند ... کنار می روند از سر راه غزل واره های من ...
زیر چتر نگاه تو که می آیم
آبشار هم ببارد ... می دانم که خیس ... نخواهم شد ...
زیر چتر نگاه تو که می آیم
آفتاب می دمد ... باران می زند ...
و تمام فرشته های عرش ملکوت، گرد ما حلقه می زنند ...
و با شفافیت خیره کننده ی بالهاشان - که نور می تراود و نور- می پوشانندمان از چشم شور به کمین نشسته ی هرچه نامحرم ...
(تو هم این را حس کرده ای نازنین، مگر نه؟ ...)
زیر چتر نگاه تو که می آیم
باران شروع می شود ...
نورباران می شویم ...
حق امتیاز انحصاری لبخند تو ...
هرگونه برداشت از مطالب این وبلاگ تنها منوط به اجازه نویسنده می باشد
تمامی دلنوشته های این وبلاگ تقدیم به کسی که همیشگی ترین تأثیر را بر جهان بینی من نهاد ... او که کمک و یاری بی دلیل و بی دریغ را به من اموخت ...
برای خنده های تو
وسوسه نقشه گنج های پنهان در هزار دالان غارهای تو در تو ...
برای خنده های تو
طومار هفت آسمان و هفتصد ریسمان اشتیاق را به هم پیچیدن ...
برای خنده های تو
بیهوا روی خواب شکننده پروانه های باغ، جست زدن ...
برای خنده های تو
هزار دسته کبوتر مست را به یکباره از هره ی بام پردادن ...
برای خنده های تو
بی هراس جاده های مه آلود باران خورده را یک نفس دویدن ...
برای خنده های تو
به دل شب های بی سرانجام شبیخون زدن ...
برای خنده های تو
پررنگ ترین لبخندها را آنقدر کش دادن و کش دادن تا آستانه " مُسری شدن " ...
برای خنده های تو
تمام دلهره ها را پرپر کردن ... تردیدها را خط زدن ...
برای خنده های تو
شوق روی شوق و عشق روی عشق چیدن
و
تا ایوان " ثریا "
نه! تا سقف آسمان رسیدن ...
دست آخر
برای خنده های تو
تمام شاعرانه سازی ها و عاشقانه پردازی ها ی من
و برای دل من
تمام خنده های تو ...
برای دل من
حق امتیاز انحصاری لبخند تو ...