تمامی دلنوشته های این وبلاگ تقدیم به کسی که همیشگی ترین تأثیر را بر جهان بینی من نهاد ... او که کمک و یاری بی دلیل و بی دریغ را به من آموخت ...  

این دل اگر کم است بگو سر بیاورم 

یا امر کن که یک دل دیگر بیاورم
 

خیلی خلاصه عرض کنم: دوست دارمت... 

(دیگر نشد عبارت بهتر بیاورم)
 

از کتف آشیانه‌ای خود برای تو 

باید که چند جفت کبوتر بیاورم
 

از هم فرو مپاش، برای بنای تو 

باید بلور و چینی و مرمر بیاورم
 

وقتش رسیده این غزل نیمه‌سوز را
 

از کوره‌های خود‌خوری‌ام در بیاورم 

" سید مهدی موسوی "