زیر چتر نگاه تو ...

 هرگونه برداشت از مطالب این وبلاگ تنها منوط به اجازه نویسنده می باشد 

 تمامی دلنوشته های این وبلاگ تقدیم به کسی که همیشگی ترین تأثیر را بر جهان بینی من نهاد ... او که کمک و یاری بی دلیل و بی دریغ را به من اموخت ... 

زیر چتر نگاه تو که می آیم 

باران شروع می شود ...  

چشم هایم را می بندم و بی هراس خیس شدن های ناگهانی 

تمام جاده های خالی رو به افق را تا ته دنیا یک نفس می دوم ...  

یک نفس ... تا ته دنیا ...  

زیر چتر نگاه تو که می آیم

تمام دنیا امن می شود و به حرمت شکوه مقدس فصل رویش 

انگشت بر لب، علامت سکوت می دهد ... 

زیر چتر نگاه تو که می آیم 

به فرشته ها سپرده ام 

ما بمانیم 

و 

هزار پولک - ستاره ی ریز نقره ای فراگیر ... 

ما بمانیم 

و 

یک آسمان انعکاس غبار رنگین کمان ... 

از همان سلسله رنگین کمان های رویایی که انحنای کمانشان - زنجیروار - به پیچ و خم گیسوان تو شباهت می برد ... 

زیر چتر نگاه تو که می آیم 

شعرها راه باز می کنند ... کنار می روند از سر راه غزل واره های من ...  

زیر چتر نگاه تو که می آیم 

آبشار هم ببارد ... می دانم که خیس ... نخواهم شد ...  

زیر چتر نگاه تو که می آیم 

آفتاب می دمد ... باران می زند ...  

و تمام فرشته های عرش ملکوت، گرد ما حلقه می زنند ...  

و با شفافیت خیره کننده ی بالهاشان - که نور می تراود و نور- می پوشانندمان از چشم شور به کمین نشسته ی هرچه نامحرم ...  

(تو هم این را حس کرده ای نازنین، مگر نه؟ ...)  

زیر چتر نگاه تو که می آیم 

باران شروع می شود ...  

نورباران می شویم ...