نگذار بهار به آخر برسد ...

هرگونه برداشت از مطالب این وبلاگ تنها منوط به اجازه نویسنده می باشد 

تمامی دلنوشته های این وبلاگ تقدیم به کسی که همیشگی ترین تأثیر را بر جهان بینی من نهاد ... او که کمک و یاری بی دلیل و بی دریغ را به من آموخت ... 

نگذار بهار به آخر برسد ...  

مرا به مشرقی ترین سمت باغ دعوت کن ... 

به فصل جوانه های متعارف ... 

به روزهای نه چندان گرم و نه چندان سرد ... 

به رگبارهای ناگهانی و رنگین کمان های پی در پی ... 

به یک آب و هوای بهشتی ...  

مرا به باغ دعوت کن پیش از آن که بهار به آخر برسد ... 

به شکوه پلک گشودن آبی ترین پروانه های دنیا بر شانه های معصوم شکوفه های آلبالو ...

به سایه سار امن و پرسخاوت درخت توت ... 

نگذار بهار به آخر برسد ... 

مرا به فنجانی لبخند و تکه ای از صدایت دعوت کن ... 

همین کافی ست 

زیر باران عطرافشانی یاس های رازقی 

کنار هنرنمایی پررنگ اطلسی های مغرور و بنفشه های خجالتی ... 

همین کافی ست! 

قول می دهم روشنای خنده هایم، بهار را برای همیشه از رفتن منصرف کند ... 

نگذار بهار به آخر برسد ... 

بهار را ... 

یادم نمی آید هرگز فصل جدایی بوده باشد برایمان ... 

"فاصله" آری ... اما " جدایی " نه! 

معجزه بهار 

خوب یادم هست که در واپسین روزها هم دستمان را محکم گرفت ... 

 یادت هست نازنین؟ 

باور کن این زنده ماندنم 

این نفس کشیدن و با همه اهل شهر جوشیدن 

و خم به ابرو نیاوردن و اندوه را در سکوت، جرعه جرعه فرو دادن  

و دم از گلایه پیش خدا نبردن 

همه به یاد و یادواره ی امید به این فصل پر رمز و راز همیشه غافلگیر کننده ست ... 

باور تو چیست عزیزترین عزیزدل دنیا؟ 

فکر نمی کنی که قاعده اش همین باشد 

که سومین بهار

باید  

به بهترین بهار بدل شود؟! 

پس نگذار  این بهار به آخر برسد ...

مرابه باغ دعوت کن ... 

به دیداری تازه و نفس گیر ... 

که به صداقت سبز باغ شک خواهم کرد اگر 

تو را ندیده باشم ... 

ساده بگویم: 

باید "تو" تایید کنی 

تا باورم شود  

این احساس مسری که در باغ پرسه می زند، همان بهار است ... 

تا باورم شود 

شکوفه ها و جوانه ها و نغمه های بی وقفه ی قناری ها و سارها دروغ نیست! 

باید باشی 

تا بهار 

اعتبار 

پیدا کند در نگاه من! 

باور کن! 

بگذار تعبیر رویایی خواب خوش دوردستی باشی که شانه به شانه ات باغ را قدم زده ام ... 

نگذار این بهاربه آخر برسد ... 

میهمانم کن به ترفند عاشقانه ای 

که تنها از تو برمی آید 

و 

تنها به باور من می نشیند ...