هوای ریشه ها را داشته باش ...

هرگونه برداشت از مطالب این وبلاگ تنها منوط به اجازه نویسنده می باشد 

تمامی دلنوشته های این وبلاگ تقدیم به کسی که همیشگی ترین تأثیر را بر جهان بینی من نهاد ... او که کمک و یاری بی دلیل و بی دریغ را به من آموخت ... 

هوای ریشه ها را داشته باش ...

بگذار بهار ریشه هامان را کامل کند ...

من که 

از این  

برای تو " پروانه بودن " 

خسته نمی شوم ...  

من که از این به هوای تو پرکشیدن 

خسته نمی شوم ...  

من که از این مشت مشت و سبد سبد برای تو 

قاصدک چیدن  

و هر صبح روانه مسیر راهت کردن 

خسته نمی شوم ... 

من که از این رج به رج برای تو 

شعر و نور و مهربانی به هم تابیدن و تنیدن 

خسته نمی شوم ...  

تو فقط 

هوای ریشه ها را داشته باش ... 

ساقه ها و برگ ها با من ...

من که از این استخوان ترکاندن و  

جوانه زدن 

خسته نمی شوم ...  

من که از این فصل خشک و عطش زده 

از صبورانه ایستادن به دعای باران 

خسته نمی شوم ...  

من که از این 

قد کشیدن و بر شعاع نردبان خورشید پیچیدن 

خسته نمی شوم ...

تو فقط هوای ریشه ها را داشته باش ...  

من که از تکرار خوشنویسی سرمشق وفا 

خسته نمی شوم ...  

تو فقط هوای ریشه ها را داشته باش ...  

من از نامهربانی این خاک تیره 

این تیرگیهای خاک 

خسته نمی شوم ...

بگذار بهار ریشه هامان را کامل کند ... 

بگذار با بهار به برگ و بار برسیم ... 

با همین بهار ... 

با  

همین بهار ...  

(ریشه ها را فراموش نکنی نازنین!)